Tollers zijn waterliefhebbers. Door hun dubbele vacht kunnen ze ijskoud water trotseren en Tollers hebben zwemvliezen tussen hun tenen. Hierdoor kunnen ze heel goed zwemmen.
Uiterlijk
De Nova Scotia duck tolling retriever is een gespierde hond met een dubbele vacht. De hond heeft meestal een kleur die een mix is tussen rood en oranje. Het puntje van de staart, de voeten, borst en bles kunnen wit zijn. Te veel wit, zoals boven op de rug, voldoet niet aan de rasstandaard. Het pigment op de neus, lippen en oogleden mag vleeskleurig zijn (afhankelijk van de vachtkleur) of zwart. Reuen zijn iets groter dan teefjes en hebben een schofthoogte tussen 48 en 51 cm. Teefjes hebben een hoogte tussen 45 en 48 cm. Tot 3 cm onder of boven de genoemde maten is toegestaan. Het gewicht moet in verhouding zijn tot de hoogte en de botstructuur van de hond. Als richtlijn kunnen we uitgaan bij volwassen reuen 20 – 23 kg en voor volwassen teven 17 – 20 kg.
Karakter
Een Toller is intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een enorm geduld. Hij is een goede, kundige zwemmer. Hij is een geboren vasthoudende apporteerder te land, zowel als vanuit water. Steeds attent om bij het eerste teken in actie te komen als er apporteerwerk wordt verlangd. Zijn sterke apporteerdrang en zijn speelsheid zijn de essentiële kwaliteiten voor lokkers-bekwaamheid. Ze zijn liefdevol en speels naar hun familie toe. Ze kunnen gereserveerd optreden naar vreemden maar ze zijn dan niet overdreven schuw en vertonen geen agressie. De Toller verschilt qua karakter duidelijk van de meeste andere Retrieverrassen doordat hij over het algemeen iets zelfstandiger en eigenzinniger is.
Geschiedenis
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is een hondenras dat ontstond in het begin van de 19e eeuw in Canada.
Herkomst en gebruik
Het ras is afkomstig van het schiereiland Nova Scotia in het oosten van Canada. De honden werden gebruikt om eenden en ganzen te lokken door rondjes te draaien in het riet, waarbij hun pluimige staart de aandacht van het gevogelte in het water trok (duck tolling). Daarna apporteerden ze het geschoten wild voor de baas uit het (vaak ijskoude) water (retriever). Tollers, zoals de Nova Scotia duck tolling retrievers in de volksmond genoemd worden, zijn zeer gedreven jagers. Zo rustig als ze binnenshuis zijn, zo levendig zijn ze wanneer ze buiten mogen apporteren. Een goed getrainde Toller heeft evenveel plezier in het apporteren van een tennisbal als in het ophalen van een net geschoten eend.
Start van de fokkerij in Europa
In 1982 werden de eerste honden van dit ras naar Europa geëxporteerd vanuit Canada. In oktober 1984 werd in eerste nest pups in Europa geboren in Denemarken. In 1988 kwamen de eerste honden naar Nederland toe, een reu en een teef. Zij kregen samen het eerste in Nederland geboren nestje op 21 november 1989.